Należy pamiętać, że wiele chorób nerek rozwija się w sposób bezobjawowy i często powoduje objawy dopiero w zaawansowanym stadium choroby. Dlatego zaleca się regularne badania, takie jak morfologia i inne badania krwi oraz badanie moczu, które na wczesnym etapie choroby pozwolą ją zdiagnozować.
Ogólne badanie moczu, polegające na ocenie próbki moczu pod kątem cech fizycznych i biochemicznych oraz występowanie w moczu komórek, wałeczków i kryształów. Ze względu na dużą przydatność w rozpoznawaniu chorób oraz łatwość wykonania badanie ogólne moczu jest jednym z najczęściej wykonywanych badań laboratoryjnych.
Posiew moczu czyli badanie mikrobiologiczne służące do wykrywania obecności drobnoustrojów, najczęściej bakterii w moczu. Badanie wykonywane jest w celu potwierdzenia obecności w drogach moczowych drobnoustroju mogącego być przyczyną zakażenia.
Badanie poziomu kreatyniny, która jest substancją powstającą w wyniku przemiany materii, głównie mięśni szkieletowych. Jej stężenie oznacza się we krwi i moczu. Ze względu na wydalanie przez nerki służy do oceny wielkości przesączania kłębuszkowego (tzw. GFR), które jest jednym z najważniejszych wskaźników oceny czynności nerek.
Badanie GFR. Wskaźnik GFR służy do oceny czynności nerek, przede wszystkim u osób z przewlekłą chorobą nerek oraz obciążonych ryzykiem jej rozwoju. Oznacza wielkość przesączania kłębuszkowego.
Badanie poziomu mocznika, czyli substancji powstającej w wyniku metabolizmu białka. Jego stężenie oznacza się we krwi oraz rzadziej w moczu.
Badanie poziomu sodu i potasu we krwi, będących wskaźnikami tzw. gospodarki wodnej i elektrolitowej. Badanie poziomu tzw. elektrolitów służy wykryciu zaburzeń wynikających z nieprawidłowej pracy nerek oraz innych narządów.
Badanie poziomu wapnia i fosforu we krwi, których nieprawidłowe stężenia występują w przebiegu niewydolności nerek.
Gazometria krwi służąca do oceny zaburzeń tzw. gospodarki kwasowo-zasadowej.
Badanie USG układu moczowego pozwalające uzyskać obraz tkanek i narządów.
Urografia czyli badanie z użyciem promieni rentgenowskich, wykonywane po dożylnym podaniu środka cieniującego, służące do obrazowania układu moczowego.
Biopsja polegająca na pobraniu niewielkiego fragmentu miąższu nerkowego do badań mikroskopowych. Miąższ nerki pobiera się specjalną igłą biopsyjną, wkłuwając ją przez skórę pod kontrolą USG. Nakłucie wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. Po zabiegu pacjent pozostaje w pozycji leżącej, zwykle do rana dnia następnego, kiedy to wykonuje się kontrolne badanie morfologiczne krwi obwodowej i USG nerki.
Artykuł ma charakter informacyjny i nie zastępuje konsultacji lekarskiej. Celem materiału jest promocja zdrowia i profilaktyki chorób. Pamiętaj, że proces leczenia powinien być dostosowywany do indywidualnej sytuacji pacjenta. Jeżeli zauważasz u siebie niepokojące objawy, skonsultuj je z Naszym konsultantem.